TragePost en de laatste brievenbus

“Mijn” brievenbus, midden in het dorp bij de kerk. Met 110 inwoners vindt PostNL één gleuf genoeg. Ik kieper hier al mijn post in zodat ze het niet in hun hoofd gaan halen deze op te doeken. Ook de TragePost-enveloppen gaan er in.

In oktober 2019 stuitte ik via facebook op TragePost. Inderdaad net voor de Coronacrisis. De eerste ronde was meteen leuk en in 2020 ben ik er dan ook mee doorgegaan. Om te zeggen dat het me de crisis heeft doorgesleept, is wat al te dramatisch. Maar het heeft er zeker aan bij gedragen om de moed er in te houden, iets wat wél doorging! Inmiddels weet ik niet eens meer hoeveel rondes ik heb meegedaan. Maar als de laatste TragePost-kaart de deur uit is, kijk ik al weer op de website van TragePost of er weer wat aan zit te komen. Als ik dan de gebloemde envelop, of met stickers of wasi-tape versierde envelop in de brievenbus bij de kerk laat glijden, denk ik weleens aan de postbode die de bus komt legen. Zou die ook een beetje vrolijk worden van de fleurige envelop die in de postzak valt? Ik hoop het. Net zoals ik blij word van de post die in mijn brievenbus ligt.

Wiep Kingma